Florante at Laura- "Kay Selya"

 "KAY SELYA"

¹Kung pagsaulan kong basahin sa isip

ang nakaraang araw ng pag-ibig,

may mahahagilap kayang natititik

liban na kay Selyang namugad sa dibdib

²Yaong Selyang laging pinanganganiban

baka makalimot sa pag-iibigan;

ang ikinalubog niyaring kapalaran

sa lubhang malalim na karalitaan.

 

³ Makaligtaan ko kayang di basahin

nagdaáng panahón ng suyuan namin?

Kaniyang pagsintáng ginugol sa akin

at pinuhunan kong pagod at hilahil?

 

⁴ Lumipas ang araw na lubhang matamis

at waláng nátira kundi ang pag-ibig,

tapat na pagsuyong lalagi sa dibdib

hanggang sa libingan bangkay ko’y maidlip.

 

⁵ Ngayong namamanglaw sa pangungulila

ang ginagawa kong pag-aliw sa dusa

nagdaang panaho’y inaala-ala,

sa iyong larawa’y ninitang ginhawa.

 

⁶ Sa larawang guhit ng sa sintang pinsel

kusang inilimbag sa puso’t panimdim,

nag-íisang sanláng naiwan sa akin

at di mananakaw magpahangang libing.

 

⁷ Ang kaluluwa ko’y kusang dumadalaw

sa lansanga’t náyong iyóng niyapakan

sa ilog Beata’t Hilom na mababaw

yaring aking puso’y, laging lumiligaw.

 

⁸ Di mámakailang mupo ang panimdin

sa puno ng manggang náraanan natin,

sa nagbiting bungang ibig mong pitasín

ang ulilang sinta’y aking ináaliw.

 

⁹ Ang katauhan ko’y kusang nagtatalik

sa buntong-hininga nang ika’y may sakit,

himutok ko niyaw’ inaaring Langit

Paraiso namán ang may tulong silíd.

 

¹⁰ Liniligawan ko ang iyong larawan

sa Makating ilog, na kinalagian

binabakás ko rin sa masayáng duongan,

yapak ng paá mo sa batóng tuntungan.

 

¹¹ Nagbabalík mandi’t parang hinahanap

dito ang panahóng masayáng lumipas

na kung maliligo’y sa tubig áagap,

nang hindi abutin ng tabsing sa dagat.

 

¹² Parang naririnig ang lagi mong wika

"tatlong araw na di nagtatanaw tama"

at sinasagot ko ng sabing may tuwâ

sa isa katawa’y marami ang handa.

 

¹³ Ano panga’t walang dî nasisiyasat,

ang pag-iisip ko sa tuwang kumupas

sa kagugunita, luha’y, lalagaslas

sabay ang taghoy kong "ó, nasawing palad!"

 

¹⁴ Nasaan si Selyang ligaya ng dibdib?

ang suyuan nami’y bakít dí lumawig?

nahan ang panahóng isá niyang titig

ang siyang búhay ko, kaluluwa’t langit?

 

¹⁵ Bakit bagá niyaóng kami maghiwalay

ay dîpa nakitil yaring abáng búhay?

Kung gunitain ka’y aking kamatayan,

sa puso ko Selya’y dika mapaparam.

 

¹⁶ Itong dî matiis na pagdaralitâ

nang dahil sa iyo, ó nalayóng tuwâ,

ang siyang umakay na ako’y tumulâ

awitin ang búhay nang isang naabâ.

 

¹⁷ Selya talastás ko’t malabis na umid,

mangmáng ang Musa ko’t malumbay ang tinig

di kinabahagyâ kong hindí malait

palaring dinggin mo ng tainga’t isíp.

 

¹⁸ Ito’y unang bukal nang bait kong kutad

na inihahandóg sa mahal mong yapak

tangapin mo nawa kahit walang lasáp

nagbúhat sa puso nang lingkód na tapát.

 

¹⁹ Kung kasadlakán man ng pula’t pag-ayop

tubo ko’t dakila sa puhunang pagod,

kung binabasa mo’y isá mang himutók

ay alalahanin yaríng nag hahandóg.

 

²⁰ Masasayáng Ninfas sa lawa nang Bay,

Sirenas, ang tinig ay kawili-wili

kayó ngayo’y siyang pinipintakasi

ng lubháng mapanglaw na Musa kong imbi.

 

²¹ Ahon sa dalata’t pangpang na naligid

tunohan nang lira yaring abáng awit

na nagsasalitáng búhay ma’y mapatid,

tapát na pagsinta’y hangad na lumawig.

 

²² Ikaw na bulaklak niyaring dili-dili,

Selyang sagisag mo’y ang M. A. R.

sa birheng mag-ina’y ipamintakasi

ang tapát mong lingkód na si F. B.